ΠΑ…ΘΟΣ … 💗 ΠΑ…ΡΑΜΥΘΙ … σαν 💭 όνειρο… (35)

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου Όλα εν καιρώ διευθετούνται. Λοιπόν…Το πόσο θυμωμένη είμαι, δε λέγεται. Γιατί θυμώνω εγώ που έλεγα πως μαζί σου δεν μπορώ να θυμώσω ποτέ; Καταρχήν, Continue Reading →
Το blog μιας Κεφάτης Νεράιδας
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου Όλα εν καιρώ διευθετούνται. Λοιπόν…Το πόσο θυμωμένη είμαι, δε λέγεται. Γιατί θυμώνω εγώ που έλεγα πως μαζί σου δεν μπορώ να θυμώσω ποτέ; Καταρχήν, Continue Reading →
Το πρωί, μόλις ξύπνησα, ένιωσα την απουσία του Άρη από το κρεβάτι. Άνοιξα τα μάτια. Αντίκρισα το κεφάλι του να ξεπροβάλλει από την κουρτίνα. «Μη σηκωθείς! Περίμενε εκεί!» Continue Reading →
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου Το γράμμα που μου έστειλες είναι ίδιο με αυτό που σου έστειλα εγώ. Τέτοια σύμπνοια ψυχών…! Έχω νευρικότητα. Τα πράγματά μου δεν τα έχω ετοιμάσει Continue Reading →
Τετάρτη 10 Οκτωβρίου Κανονικά θα έπρεπε να έχω απογειωθεί μετά το χθεσινό τηλεφώνημά σου, την ενθερμότατη έκφραση της αγάπης σου, την ανοιχτή πρόταση γάμου. Χθες πετούσα, σήμερα, ωστόσο, είμαι Continue Reading →
…Σ’ ένα από τα επόμενα τηλεφωνήματά του, ποταμός ασυγκράτητος, με πήρε στο διάβα του να ζήσω νοερά το σενάριο του δικού μας γάμου!!! Έλεγε κι έλεγε, ιστορία ολάκερη. Καρφώθηκα γερά Continue Reading →
Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου (Θεσσαλονίκη) 18:50 «Και μη μου λες πως δε θα βρεις άλλη αγάπη Και μη μου λες ότι έχεις κουραστεί Θα ‘ρθουν χαρές για να σβήσουν το Continue Reading →
Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου (Θεσσαλονίκη) Λοιπόν, καιρός να συνέλθω επιτέλους : Άρης δεν υπάρχει από τη στιγμή που αυτός δεν υπάρχει για μένα όπως θέλω εγώ! Φίλη με βλέπεις, Continue Reading →
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου Διάβασε τι λέει η Πέμυ Ζούνη, μια ηθοποιός η οποία μου αρέσει, πέρα από τη σκηνική της παρουσία, και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή Continue Reading →
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου Τι να σου λέω και τι να σου γράφω… αισθάνομαι υπέροχα! Είναι που μου τηλεφώνησες, είναι που στη δουλειά μου περνάω ανέλπιστα θαυμάσια, είναι που η Continue Reading →
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου Έξω φυσάει, «θα με θυμηθείς», τραγουδά ο Πάριος, εγώ όχι μόνο σε θυμάμαι μα σε βλέπω και μπροστά μου! Τηλεφώνησέ μου να σε βρίσω τουλάχιστον, να Continue Reading →